رقیه در روستای بسیار دورافتادهای بزرگ شد و در ۱۴ سالگی ازدواج کرد؛ ولی برای رقیه هیچوقت قابل درک نیست که چرا مثل پدر و برادرهایش نمیتواند کار کند. این شد که قدم در راه پر از چالشی گذاشت. شهرستانی که رقیه در آن زندگی میکند آمار بالای خشونت علیه زنان در ایران را دارد و او به عنوان کسی که این خشونت را تجربه کرده است، به این نتیجه رسید که بدون داشتن قدرت اقتصادی قادر به مبارزه با خشونت نیست.